Bilgi Üssüm

Adapazarı'nda doğan Sait Faik, Türk öykücülüğünün en önde gelen kişilerinden biridir. Liseyi İstanbul ve Bursa'da okudu. Babasının isteği üzerine Lozan'a iktisat öğrenimi için gitti (1931), daha sonra Grenoble'a (Fransa) geçerek üç yıl orada kaldı. Dönüşünde öğretmenlik ve muhabirlik yaptı, hattâ bir ara ticarete bile atıldı; ama yaşamı boyunca hep edebiyatla uğraştı.  Şiir ve Romanla (Medar-ı Maişet Motoru,1944) [ikinci baskısı1952'de Birtakım İnsanlar adıyla yayınlandı]; Kayıp Aranıyor, 1953) da uğraşan Sait Faik asıl ününü öykülerine borçludur: Şahmerdan (1940); Lüzumsuz Adam (1948); Mahalle Kahvesi (1950); Havada Bulut (1951); Alemdağda Var Bir Yılan (1954); Az Şekerli (1954); Tüneldeki Çocuk 1955; Mahkeme Kapısı (1956); vb. Sait Faik'in öykülerinde konu ve olaydan çok şiire ve etkiye elverişli zaman dilimleri, dramatik anlar ön plandadır. Kentin ve kent insanının kötü yanlarını gören Sait Faik, kurtuluşu zaman zaman kırlara, sakin ve tenha kıyı ya da adalar...